Tommaso Campanella, De sensu rerum, p. 190

Precedente Successiva

dubium quin si mortuus aspis ab umbra fraxini recedit, inter matrem
et filium passio ingentior symbolumque remaneat. Possemus quoque
operari, ut oculus Aquilae visum nostrum acuat, aures lupi audtum [auditum],
canis odoratus nostrum iuvet. Et quidam appetitus modcii, ntestini [intestini]
lupini frustum edens factus est vorax, et sane qui bene Philosophatur,
ex coloribus, saporibus, consistentia, figuris, actionibus, usibus, et
proprietatibus rerum, inveniet arcana innumera ad quemcumque
cupierit usum.
Caput XV.
Ex oculis manare vim immutativam, et per consensum
activam.
~ Oculus multa ostendit magica. Siquidem homine homini
obviam facto, pupilla contra pupillam, alterius lux vivacior
hebetat dimittitque alterum ut sustinere intuitum
nequeat; saepeque quam ipse habet passionem indit patienti,
ut amantes amorem, irati iracundiam, turbati moerorem:
Sed parum perseverant, quoniam amovetur nec pergit mutuus
intuitus, aut passio aliunde nequaquam fovetur. Ferunt Regulum
intuitu occidere, quoniam ardentes ac venenosi spiritus ab eo
egrediuntur, quos inspiratione, et oculis imbibimus. Existimatur oculo
foecundare ova sua Testudo: Ego tamen credo anhelitu: At fascinum
vim eius patefacit. Inspectantes enim attentione et affectu nimio tenellam
arborem, aut infantulum, morte afficiunt. Qui aliquid admiratur
erigit supercilia, ut oculi aperiantur, adeo quod intret res quam
admiratur, possitque illam cognoscere, vel frui: et in ea apertione
emittit foras spiritus multos avidos rei desideratae, vel quam admiratur:
qui subito communicantur tenellulae rei per poros et simul
affectus aer, ac proinde operantur sicut in generante, ea quidem ratione,
qua rabidi canis venenum convertere conatur nostros humores,
spiritusque in se. Quapropter exuperati hebetatique spiritus arbusculi
aut infantis, cedunt, nec opera vitae exercere possunt. Ergo eo moriuntur.
Id aniculae efficiunt magis, quibus obstructae sunt purgationes
menstruae; ideoque foetidis abundant exhalationibus in ore, et oculis,
itaque speculum inspectantes obnubilant maculantque: Frigidiusculum
enim transpicuumque speculum colligit vaporem crassum sua
frigiditate ac resistentia illum densando, sicut marmor austrinum vaporem:
vel interius inspergitur, quia perspicuum. Filum quoque vetularum

Precedente Successiva

Schede storico-bibliografiche